Yanlış gemilere el sallarken bulduk kendimizi. Belki de yanlış limandaydık ve hiç bilemedik, bekledik onca zaman. Geldi sandığımız gemilere heyecanlandık. Kıyıya yaklaşan her gemiye sorduk “o gemi misin?” diye. Hiçbiri o gemi değildi. Yanlış liman mıydı gerçekten? Başka limana gitsem yakalayabilir miydim beklenen gemiyi? Yoksa bu limandan ayrıldığımda onu sonsuza kadar kaybeder miydim? Ne korkunç değil mi bilinmezlik? Henüz nerede bekleyeceğimi bile bilmemek ama yine de beklemek… Ben bekliyorum diye beklediğim limana gelemez mi o gemi? Çok beklediğimden, hep beklediğimden beni sevindiremez mi? Yine de ben bekleyeceğim. Çünkü sadece beklemeyi bilirim ben. Sessizce beklemeyi..

Kadriye TORUN