Penceremden sızan dolunay ışığı, aydınlatamadın bu gecemi.
İçim karanlık dipsiz
bi kuyu.
Yine pis yine leş kokulu...
Binlerce ceset hepsi sevdiklerimin.
Hayattayken mis kokulu...
Öldüler ya, ben öldürdüm beni öldürmelerine ramak kalmışken.
Kanım deli misin hala?
Akıllanmadın doğru.
Gönül, kanar mısın yine?
Düştüğünü fark ettin çukura doğru.
Günah aynı günah.
O halde söyle şimdi: Değmis mi kaybettiğine?
Özlem Büşra Şılak
