Tepeden tırnağa sen oluyorum sevgili
Bunca kalabalık İstanbul sokaklarında
Sen oluyorum işte her anımda
Hayallarimde sallanıyor bakışların
Acıtıyorsun canımı her gece baş koyduğum yastığım bile bizar
Göz yaslarına boğuyorsun
Çürüdü sol yanım sanki yangın yeri be zalim
Neden yaktın bu kadar
Bir yanım donarken kış ayazında
Uykuda bile sen varsın her avazımda
Korkarak uyanıyorum artık kabusum oluyor bu ayrılık
Şimdi kapı önünde tüm umutlarım
Sabahı karşılayan onca acılarım
Yırtıp attığım vuslatlarım
Ve uğruna adadığım adaklarımdan vazgeçiyorum
şimdi sıkı tut kalbimi sıkı tut beynimi sıkı benliğimi
birdaha sakın hatırlatma kendini...
Gündüz Oruç
