sonsuz kelimeler düğümlenmiş boğazıma

bir hıçkırık sesiyle aralanır gözlerim

hiç başlamamış hikayemin

bilmem neresinde 

kimsesiz yüreğimle dans eden benmişim

unutmuştu kelimeler beni

anlamsızdı hikayeler

mutlu son masallarda olurdu

bense gerçekliğin ta kendisiyim

umutlarım

hayallerim

ellerin ve sensizliğim

gerçek bir hikayenin ortasında

yolunu kaybetmiş viraneyim

biçareyim..

kadriye torun