Bir papatya olsam beni fark eder misin? Baharda açan bir kır papatyası olsam da binlercesi içinde bulabilir misin beni? Mavi gökyüzü altında sarı beyaz salınan bir papatyayım, ruhum özgürlüğünü arıyor.. Biliyorum o beklenen özgürlüksün sen. Esaretimde kayboluyorum, soluyorum. Ne zaman geleceksin? Ne zaman bitecek bu kuraklık? Korkuyorum başkalarının aşkına kurban gitmekten. Ya sen gelmeden yapraklarımı koparırlarsa seviyor sevmiyor diye! Ama sen gelmezsen sana inat “SEVİYOR” diyeceğim onlara. Beni sevdiğini duyuracağım dünyaya. Duymayacaklar ama söyleyeceğim işte.. Ama ne olur onlardan önce sen gel. Söz en çok seni seveceğim, bir tek seni..

Kadriye TORUN